Wiek zapytań u dzieciaków

Dzieci posiadają naturalną ciekawość świata, dlatego ciągle obserwują, manipulują przedmiotami, chcą wszystkiego dotknąć, pytają. Pierwsze pytanie pociechy uznaje się za początek samodzielnej myśli dziecka. Dziecko dostrzegło problem i oczekuje od dorosłych jego rozwiązania. Początkowo ma to charakter raczej emocjonalny aniżeli intelektualny. Wiek pytań nazywany jest również "głodem wiedzy".

Do 2 roku - - życia dziecko powtarza pytania automatycznie i bezmyślnie. Syk w ten sposób uczy się użycia określonego pytania do stosownej sytuacji. Około trzydziestego miesiąca życia pojawiają się pytania „kto?” i „co?”. ,,Wiek pytań" zaczyna się ok.3,5 r.ż i trwa przez cały okres przedszkolny a nawet dłużej. Od tego okresu, przeciętne dziecko zadaje dorosłym pytania z sensem, posługując się przysłówkami i zaimkami pytajnymi. Wiek około 4-6 lat to czas poprzedzający naukę w szkole. W tym czasie u dzieci zachodzi wiele zmian psychiczno- fizycznych. Dziecko jest bardzo ruchliwe, intensywnie się rozwija i jest niezwykle ciekawskie.

Czynności rozwojowe malucha ulegają zmianie, ponieważ występuje zaciekawienie - tutaj, urządzeniami domowymi, wychodzeniem poza rodzinę i zawieraniem nowych znajomości przedszkolnych oraz poznawaniem pierwszych funkcji społecznych. Około 4.-5. lat dziecko dokonało już „inwentaryzacji” obiektów w otoczeniu, zna ich nazwy i przeznaczenie. Posiada także już wystarczającą ilość doświadczeń, aby interesować się mechanizmami rządzącymi światem. Jest gotowe do poznawania zależności, stąd dogłębne pytania, a przede wszystkim liczne „dlaczego?”.Kolejnym motywem zadawania licznych pytań dotyczących otaczającego świata, prócz zaspokojenia ciekawości poznawczej, jest praca nad odróżnieniem fantazji od realności. Dla malucha do 6. roku życia te dwa światy są tak samo ważne. To co zagościło w umyśle malucha jako wytwór fantazji, element marzenia sennego jest tak samo ważne jak to, co zaobserwował w realnym świecie.

Dopiero częste konfrontacje z rzeczywistością zaczynają tworzyć granicę pomiędzy tymi dwoma wymiarami. Zadawanie pytań i szukanie na nie odpowiedzi służy także podtrzymaniu kontaktu -jest okazją do wspólnej zabawy i interesującej rozmowy. Tendencja malucha do tworzenia z zadawanych pytań -całych łańcuchów, zapewnia dłuższy kontakt z rodzicem, a to jest nawet ważniejsze od poznawania świata. Psychologia uznaje pytania zadawane przez maluchów za początek ich samodzielnego myślenia. Dziecko pyta napotykając na problemu w zrozumieniu jakiegoś zjawiska, w dążeniu do poznania czegoś nieznanego, do wyjaśnienia wątpliwości. Przyczyną pytań starszego dziecka są krytyczne przemyślenia wobec faktów i zjawisk oraz zauważonej sprzeczności pomiędzy posiadanymi informacjami, a realnością.

Kiedy będziesz potrzebować uzupełniającego tekstu dotyczącego takiej kwestii, kliknij, a odnajdziesz więcej pomocy tutaj (https://jadenapodlasie.pl/oferty/kuchnia/zajazdy-i-karczmy). One także okażą się wartościowe.

Samo sformułowanie pytania dowodzi, że dziecko myśli, gdyż dostrzegło problem i oczekuje od dorosłych jego rozwiązania.Wiek pytań nazywany jest też "głodem wiedzy".